19 december 2008
Een paar maanden geleden verscheen van Marcia Luyten Ziende blind in de sauna. Hoe onze politiek, economie en cultuur Afrikaanse trekken krijgen. Helaas is het een nogal saai boek met veel interessantdoenerij, maar Luyten kaart wel een goed punt aan. In Nederland – en andere westerse landen – gaat bestuurlijk zo veel mis dat je inmiddels gerust van Afrikaanse toestanden kunt spreken.
Neem de verwikkelingen rondom de aanleg van een nieuwe metrolijn in Amsterdam. Zoals NRC Handelsblad de afgelopen dagen in een reeks artikelen liet zien, hebben lakse gemeentebestuurders daar fout op fout gestapeld. Het budget is nu al met honderden miljoenen euro’s overschreden. Het zou mij niet verbazen als het project straks gestaakt wordt, net zoals je overal in Afrika bouwprojecten tegenkomt die nooit zijn afgemaakt.
De vaak schandalige manier waarop Nederlandse bedrijven met klanten omgaan doet denken aan machtsmisbruik door Afrikaanse overheden. Toen ik laatst een verkeerd besteld onderdeel wilde ruilen bij de Peugeot-dealer kreeg ik te horen dat dat niet kon. Volgens de Bovag stond de dealer in zijn recht. Of neem het verhuizen of opzeggen van je internetabonnement. Bijna iedereen die ik ken heeft daar grote problemen mee, omdat de provider allerlei rare regels hanteert. Pas na veel bellen, mailen en wachten worden de problemen opgelost.
In de Nederlandse media was de afgelopen maanden veel discussie over het nut van ontwikkelingshulp. Maar terwijl we enthousiast de wereld willen verbeteren, dreigen we er in eigen huis een potje van te maken. Ik wil niet klinken als Geert Wilders of Rita Verdonk, maar als we niet oppassen zijn we straks zelf een ontwikkelingsland.
Plaats een reactie
Nog geen reacties.
Gerbert van der Aa 
Plaats een reactie